UMCU Dag 21 Verpleegafdeling

De hoofdpijn blijft een probleem. Gisteravond weer. De neuroloog is erbij geroepen om te overleggen.
Waarschijnlijk zijn alle “processen” in Dolf’s lichaam zo ontregeld, dat daardoor de migraine optreedt.
Vooral omdat Dolf daar (lang geleden) ook regelmatig last van had. Migraine-middelen komen erbij op het medicijnlijstje…

De overplaatsing naar Weddestein vindt op zijn vroegst maandag plaats….. Jammer.
Hij gaat de 6 weken UMCU dus toch halen.

Nu onder de douche in een kunststof rolstoel: hij viel halverwege bijna flauw. Daarna heeft hij meteen weer heel lang geslapen.

Sinds kort stuurt hij af en toe sms-jes. Héél soms belt hij even naar huis. Bij ieder telefoongesprekje weet je gewoon niet wat je overkomt, zo bijzonder…… 

UMCU Dag 20 Verpleegafdeling

11.00 uur: De eerste boterham met smeerkaas (uiteraard zonder korstjes) is gelukt!

21.45 uur:
Vandaag gegeten: 3 boterhammen met smeerkaas/jam. Puree, spinazie, chocoladevla. Paar flesjes nutridrink. Het vaste voedsel bevalt prima en valt goed.

Fysiotherapeut was weer terug van vakantie: de bedoeling was Dolf’s benen te gaan trainen, maar beweging liet de wonden openspringen. Het bloedde te erg om te kunnen oefenen. Weer terug in bed, zonder oefening…. Dat is een zware tegenvaller.

De hematoloog is langs geweest. Er zal een afspraak voor over 4 weken na ontslag uit UMCU gemaakt worden voor wondcontrole door de plastische chirurgie en bloedcontrole door hematologie.

Naar de gevoelloze plekken in Dolf’s gezicht zal later gekeken worden. Hopelijk trekt het vanzelf weer bij.

Het plekje aan het raam bevalt goed: zwermen vogels komen in het avondlicht voorbij. Indrukwekkend qua aantal en qua geluid! Ergens in de Uithof zoeken ze iedere nacht een slaapplaats. Zonsondergang.

Dag van overplaatsing Weddestein is nog niet bekend.

Hij was wel weer heel moe vandaag.

UMCU Dag 19 Verpleegafdeling

Gisteravond jammer genoeg weer erge hoofdpijn, maar dankzij de paracetamol, het slaapmiddel en de Maxalt is Dolf snel in slaap gevallen. ’s Ochtends om 6.00 uur (bij de controles) was de hoofdpijn weg.

Nu een plaatsje bij het raam, iets meer uitzicht. “Achter glas, in het zonnetje, met een waterijsje, lijkt het net vakantie,” sms-t Marjolein naar Dolf’s zus die een paar dagen naar Italië is. Met een beetje fantasie lijken sommige gedeelten van het UMC op Center Parcs, terrasjes, palmbomen… 

Nog even alleen op de kamer. Er is nog geen nieuwe patiënt geplaatst.
Wat een feestje: aardappelpuree met jus en appelmoes!

Over 4 weken moet Dolf terugkomen bij de plastisch chirurg. De wonden moeten goed controleerd worden. Bij een grote borstwond kan het gebeuren, dat de huid gaat trekken, waardoor je je schouders teveel naar voren gaat trekken. Dit kan (moet) gecorrigeerd worden door de plastisch chirurg.

De hematoloog is ook langs geweest. Als Dolf naar Weddestein gaat, zal toch ook regelmatig zijn bloed nog gecontroleerd moeten worden met het oog op de myelo fybrose  (bloedwaardes, leukemiecellen). Daar zullen afspraken over gemaakt worden met Weddestein.

Het was een goede dag voor Dolf.

UMCU Dag 18 Verpleegafdeling

Goed geslapen. Gelukkig geen hoofdpijn. Weer met de brancard onder de douche geweest. Als het niet te druk is op de afdeling, kan hij morgen weer onder de douche.

Dolf moet erg wennen aan “nieuwe” smaken: de eerste keer koffie door een rietje (bah), het eerste glaasje bouillon (oei, wat zout). Hij is natuurlijk alleen maar zoet gewend (appelsap, appelmoes, zuiveldrankjes, vla).

De huid van zijn wangen is nog steeds een beetje opgezet en verhard. Evenals de huid tussen zijn kin en de borstwond. De huid is op die plaatsen ook (nog) gevoelloos. Hij kan zijn mond ook nog niet ver opendoen. Dolf zal daar morgen met de arts over gaan praten.

Hij was wel fit vandaag, maar het is er toch niet van gekomen in de stoel te gaan zitten. Hij heeft veel last van (spier-)pijn in zijn bovenrug.

Binnenkort wordt de blog verfraaid met wat leuke illustraties, die een vriendin spontaan voor ons heeft verzameld. Ze begreep, dat Dolf er wel graag wat plaatjes/foto’s bij wilde hebben, maar dat het “thuisfront” er geen puf voor had. Goed ingeschat!! Onze dank.

Terugblik 5 weken UMCU

Dolf ging het ziekenhuis in, nadat we bij het schaatsen hadden gekeken, hartje winter. En opeens lijkt het wel lente ….

Er is veel gebeurd. Dolf gaat langzaam maar zeker vooruit. Hoe meer je meemaakt in je leven, hoe meer je gaat relativeren. Waar wij al heel blij zijn met de huidige situatie, is het voor anderen toch nog wel schrikken.
Er is een moeilijk pad afgelegd en er is nog een lange weg te gaan. We hebben vertrouwen: Dolf is vechter genoeg om door te zetten en we krijgen (morele) steun van heel veel mensen. Praktisch gezien kan niet iedereen wat doen, maar we waarderen het medeleven heel erg.

Het ziet ernaar uit, dat 6 weken UMCU niet gehaald gaat worden: de volgende fase wordt Weddestein, een verpleegtehuis in Woerden. Dolf kent Weddestein vanuit zijn “Hofpoortziekenhuis”-tijd in Woerden. Hij heeft er het volste vertrouwen in, dat hem daar goede revalidatie zal worden geboden. En lekker in de buurt…

(Scheelt flink wat auto-kilometers in de file..).