UMCU – Dag “+ 16 ” Intensive Care

Vannacht

Vannacht om 2:30 zijn wij gebeld door de dienstdoende Intensivist. Hij gaf aan dat de ademhaling (60x per minuut en tekenen van uitputting) dusdanig was verslechterd, dat het nodig was om opnieuw een beademingsbuis in te brengen. Hiermee konden ze niet meer wachten tot wij in het ziekenhuis waren en hier zouden ze dan ook direct mee beginnen.

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen, kregen wij te horen dat het inbrengen was gelukt. Wel was de situatie zo slecht geweest dat (kortdurige) hartmassage en een adrenaline shot nodig waren geweest tijdens het inbrengen van de beademingsbuis. Zijn saturatie (zuurstofgehalte van het bloed) was op dat moment gedaald tot 50% terwijl dit ten alle tijden boven de 90% (liever zelfs boven de 95%) moet zitten. Ook stortte de bloeddruk in elkaar. Gelukkig hebben ze dit weer snel onder controle gekregen, al is zijn bloeddruk nog steeds laag en zijn hartslag relatief hoog.

Het was wel kantje boord geweest, maar gelukkig was hij weer stabiel… Hij wordt nu in slaap gehouden en heeft eindelijk weer even rust.

Boezemvibratie

Ook heeft Dolf vannacht weer last gekregen van boezemvibratie. Hij heeft in totaal 4 keer (2 keer vannacht en 2 keer vanochtend) een schok gekregen om zijn hart te resetten. Dit heeft echter niet geholpen.

Onderzoeken

Vanochtend is er een HR CT scan uitgevoerd (een zeer gedetailleerde scan). Hieruit is geconstateerd dat zijn longproblemen waarschijnlijk veroorzaakt worden door een longontsteking. Om een goed beeld te krijgen van wat er zich exact in de longen afspeelt is eigenlijk een punctie nodig. Met een bloedplaatjes waarde van 18 (zoals hij nu heeft) is dit eigenlijk geen optie. Hierom is besloten toch maar weer te starten met antibiotica (breed spectrum).

Nu  (17.00 uur)

Op dit moment is de situatie nog nagenoeg hetzelfde als vannacht (dit is een goed teken). Hij heeft extra zakken bloedplaatjes gekregen en op dit moment een temperatuur van 38.1. Voor nu houden ze hem nog even slapende.

AANVULLING 22.45 uur

Dankzij 2 extra zakken bloed (rode bloedlichaampjes) is de bloeddruk weer wat gestegen. De hartslag is nog wel onregelmatig, maar niet extreem hoog (schommelt tussen 110 en 130).
De temperatuur is toch weer gezakt van 39,8 naar 37,8.

Dolf wordt voorlopig nog slapend gehouden. Hij krijgt weinig mee van de speciale zorg die aan hem besteed wordt.

Weerstand

De waarde van de witte bloedlichaampjes is nu 1.4, toch een voorzichtige stijging. Als de waarde van de witte bloedlichaampjes normaal is, kan Dolf’s eigen lichaam de infectie/ontsteking helpen overwinnen.
Dit is een kwestie van tijd en doorbijten…

UMCU – Dag “+ 15 ” Intensive Care – dag van uitersten

Op verzoek van Dolf zorg ik, Marjolein, voorlopig voor zijn blog

Telefoontje 7.00 uur:

Dolf heeft redelijk geslapen, op 2 korte periodes na waarin hij toch weer benauwd was en hartritmestoornissen had.

Bloedwaarden 

Hb 4.6       
Trombo’s 10
Leuko’s 1,2
Temperatuur iets gestegen 37.7

Middag

Het lijkt prima te gaan. Dolf heeft hele goede momenten. Hij heeft voor het eerst weer even interesse in de tv (aflevering van Buch in de bajes). Maakt een wenkend gebaar naar de krant, leest het regio-gedeelte.
Vraagt naar zijn mobiel (ligt thuis). Wil graag zijn ouders binnenkort op bezoek hebben. Kortom:  hij is, ondanks de beademing, toch weer actiever.

Hij heeft trek in (koude) cola, wat meteen geregeld wordt. Weer enkele slokjes door het masker  heen… Hij geniet er echt van.

De temperatuur blijft echter schommelen tot aan 38,7…

Zuurstof

Er is geprobeerd iets minder zuurstof te geven, maar Dolf heeft de zuurstof nog heel hard nodig.

De avond

Aan het begin van de avond gaat hij opeens weer achteruit. Benauwd, hoge hartslag, ritme-stoornis.
Dolf gebaart, zwaait met zijn arm, wanhopige blik. De verpleegkundige moet komen. Hij weet duidelijk te maken, dat hij een arts moet spreken. Binnen 5 minuten is de arts er. Dolf’s zuurstofmasker wordt even losgemaakt om hem te laten praten. Dolf zegt doodop te zijn, geen vooruitgang te zien, benauwd te zijn, de koorts verschrikkelijk te vinden, dit niet meer zo vol te kunnen houden…

We begrijpen hem allemaal, maar de arts praat hem moed in, benadrukt de verbetering t.o.v. drie dagen geleden, de redelijk goede metingen. In overleg met Dolf worden nu extra medicijnen gegeven om hart rustiger te krijgen, daarnaast oxazepam voor de stress en  morfine om wat suffer te worden…..

Na een uurtje heeft het e.e.a. zijn uitwerking: hart rustig, Dolf slaperig.

We laten hem met een rot gevoel achter, weliswaar in goede handen, maar wat een ellende… 



 

UMCU – Dag “+ 14 ” Intensive Care

Op verzoek van Dolf zorg ik, Marjolein, voorlopig voor zijn blog

Dolf…

Hij geeft aan goed geslapen te hebben (dankzij medicatie). Hij voelt zich redelijk. Geen pijn. Hij voelt zich niet erg ziek, maar wel doodop. Hij heeft zijn ogen bijna nooit open, doet nu overdag ook korte hazenslaapjes. Hij reageert adequaat op vragen, is niet in de war.

De arts …

Longen beluisterd. Toch nog plasmedicatie nodig.
De cijfertjes op de monitor zijn goed. De hartslag blijft langere tijd regelmatig en soms zelfs onder de 100 slagen per minuut. De temperatuur schommelt wel, maar is al een tijdje 37 graden geweest. Ziet er op dit moment goed uit. Plasmedicatie nog toedienen. Morfine (via pomp) wordt langzaam teruggedraaid.

De arts is tevreden, ziet een stijgende lijn.

Bloedwaarden

Hb 4.3
Trombo’s 9
Leuko’s  toch weer gedaald naar 1.1 Een zware teleurstelling, maar dat komt vast wel weer goed.
Even afwachten wat de volgende bloedcontrole aan cijfers oplevert en aan de hematoloog vragen, wat de reden voor een daling kan zijn op dit moment.

Uiteraard volgen vandaag bloedtransfusies van de rode bloedlichaampjes en van de trombo’s.

Zuurstof 

Op dit moment heeft Dolf de zuurstof nog hard nodig. De verpleegkundige van vandaag had een trucje  om het rietje van de appelsap door het masker heen te steken, zodat hij drinken kan, terwijl hij toch nog zuurstof krijgt. Wat moet dat (letterlijk en figuurlijk) een opluchting zijn om te kunnen drinken, zonder bijna te stikken.

Wel willen ze proberen de zuurstoftoevoer langzaam aan iets terug te draaien.

UMCU – Dag “+ 13 ” Intensive Care – Uit de “dip” !!!

Op verzoek van Dolf zorg ik, Marjolein, voorlopig voor zijn blog

FANTASTISCH NIEUWS

Volgens de hematologen is Dolf officieel “uit de dip”!

Dat wil zeggen dat het beenmerg, dankzij de donor, weer begonnen is met het aanmaken van witte bloedcellen.

Bloedwaardes:
HB 4,6
Trombo’ s 7

                                Witte bloedlichaampjes 1,2 (ochtend) 1,9 (avond)

Ook de intensivist is positief: De temperatuur is redelijk onder controle, geen hoge koorts meer, nog slechts lichte verhoging. Hiervoor worden voorlopig nog even extra antibiotica gegeven. In vergelijking met afgelopen maandag is er zeker een stijgende lijn ingezet.

Minder fantastisch

Dolf’s ademhaling is nog steeds een probleem. Hij heeft het benauwd, snelle oppervlakkige ademhaling.
Veroorzaakt door vocht in/achter longen? Er zal nu toch weer plasmedicatie gegeven worden, langzamer toegediend via de pomp, want de vorige keer veroorzaakte het hartritmestoornissen. Af en toe is het hartritme toch weer een tijdje onregelmatig.

Misschien is er toch nog een sluimerende longontsteking?

En waarom zakt de temperatuur niet verder? Nog steeds richting de 38 graden. Er wordt nu opnieuw een keel-kweek afgenomen. Misschien zit er toch nog een virus? 

Dolf…

Dolf heeft al zijn energie nodig om adem te halen. Hij is wel helder, kan natuurlijk niet praten, maar als je goede vragen stelt, kan hij wel ja of nee aangeven. Door de beademing krijg je een hele droge mond. Dolf gaf aan iets te drinken te willen. Het drinken van 2 slokjes appelsap door een rietje zorgt voor een daling van de saturatie van 98 naar 90% en extra benauwdheid, het zweet breekt hem uit. Niet echt voor herhaling vatbaar.

Hij ligt eigenlijk de hele dag stil op zijn rug, af en toe zijn ogen open. Hij slaapt niet. Hij verdraagt geen muziek, wil vooral ook geen tv boven zijn bed. Hij ligt en hij ademt…

Hij reageerde wel meteen dolenthousiast op de berichten dat de stamcellen hun werk gaan doen. Meteen 2 duimen de lucht in.

Alert

Als er medici en verpleegkundigen aan zijn bed staan, is hij even heel actief.
Hij probeert zijn vragen duidelijk te maken. Hij blijft alert op zijn eigen situatie: wat gebeurt er? wat spuiten ze nu in? waarom? wat zijn de uitslagen? Zodra ze weg zijn, gaan de ogen weer dicht en is hij helemaal gesloopt.

Op naar dag 14…