Zenuwblokkade.
In een door Corona ongelooflijk stil ziekenhuis wandelen we met mondkapje voor naar de pijnpoli. We komen nauwelijks patienten tegen. Goh, wat ben ik blij dat ik wel mocht komen.
Op de pijnpoli moet ik op een behandeltafel zitten. De pijnplek wordt gezocht en er wordt een spuit in gezet. De zenuw wordt geblokkeerd. Ook zit er dexamethason in en een slaapmiddel. Door die combinatie werkt het beter. Marjolein rijdt natuurlijk naar huis en daar lig ik inderdaad de hele middag te slapen. De volgende ochtend wordt ik zonder pijn in mijn schouder wakker. Dat is gek. Bijna 2 jaar pijn en nu is het weg.
Ik ben zo blij en voel me gelijk een stuk beter. De dag erop ook nog. Ja, meer energie. Ik slik nog steeds dezelfde medicatie maar voel me veel beter. Na een dag of 5 komt de pijn terug en ja hoor. Na 7 dagen is de pijn weer helemaal terug. Maar wat een ervaring. Daar word ik wel blij van.