Om 7.15 gebeld. Dolf had goed geslapen, vond hij zelf, vertelde de nachtverpleegkundige. De verpleegkundige zelf had hem wel vaak wakker zien liggen, ondanks de lichte dosis slaapmiddel die hij hem had mogen geven.
Op de IC gelden geen bezoektijden. In principe mag je dag en nacht binnenlopen. De ramen van de kamers kunnen mat gemaakt worden d.m.v. één druk op de knop. Als de ramen “grijs” zijn, mag je niet naar binnen. Het “grijs maken” is vergelijkbaar met het dichttrekken van het gordijn op de gewone verpleegafdelingen.
Om kwart voor 9 waren de ramen grijs. Dus eerst maar even koffie drinken en aan het blog werken. Gelukkig staan er ook 2 PC’s die we gebruiken kunnen.
Om half 10 de fysio bijgewoond. Dolf heeft zich fanatiek vastgebeten in het oefenen van zijn linkerhand. Hij moet en zal het touchscreen van de radio/tv kunnen bedienen. Lukt al bijna.”Taakgericht bezig” noemt de fysiotherapeut dat. Zijn rechterarm kan nog zo goed als niets. Alleen kleine handbeweging. Dat wordt de volgende taak.
Stress balletje gekregen, dit is een klein, zacht balletje, waarmee je de spierkracht in je hand en vingers kunt oefenen.
(Voor degenen die Dolf nog uit zijn jonge jaren kennen: het is toevallig een klein, oranje basketballetje. Altijd leuk, als je een jaar of 15 (?) op een basketballvereniging hebt gezeten, waar Dolf en Marjolein elkaar ook ontmoet hebben).
De fysiotherapeut merkte nog op, dat hij gezien zijn sportieve leven, wel snel weer kracht zou gaan opbouwen.
Dolf wordt met bed en al gewogen. Het sommetje: totaal gewicht -/- bed en beddegoed = gewicht Dolf
Er is sprake van een toename van bijna 5 kg in 1,5 week. De hoeveelheid vocht die hij vasthoudt is nog enorm.
Met het oog op de stamceltransplantatie had Dolf bewust voor extra lichaamsgewicht gezorgd.
Dolf vond het helemaal niet erg daaraan te werken::
2x per dag een loopje naar de Golff, onze plaatselijke supermarkt,
praatje met het personeel maken (we wonen in een klein dorp. motto “ons kent ons”)
lekkere dingen uitkiezen, vooral veel zoete toetjes, (chocolademousse met slagroom, dit even voor de calorieën tellers onder ons 🙂 )
Leuke bijkomstigheid: Marjolein groeide ook lekker mee. : (
Voor zijn opname deed Dolf al gedetailleerd verslag over zichzelf en de behandeling die hem te wachten stond. Dat was knap. Ik vind het echt super en ongelofelijk knap dat jullie dat sinds zijn opname van hem hebben overgenomen. Sterker nog, met vaak meerdere berichten per dag worden wij hier thuis volledig ingelicht. Ik ben daar heel blij mee en dankbaar voor. En ik geniet van de kleine persoonlijke details en grapjes die jullie over Dolf zijn wil tot herstel in de blog stoppen! Lang leve de i-phone en de muziek:-) Wij leven met jullie mee en vergeet niet ook even zelf rust te nemen, hoor.
Vera, Sanne, Paula en André