We rijden vlak voor de middag naar het UMCU. Ik ben toch niet helemaal helder want we missen de afslag naar het ziekenhuis. Overkomt me nooit! Ja hoor, ook nog een file. Gelukkig op tijd weggegaan en we zijn prima op tijd op de afdeling.
De boodschap wordt direct gebracht en is helder : wachten met behandelen is eigenlijk geen optie omdat de kans aanzienlijk is dat het dan Acute Leukemie wordt met alle gevolgen vandien. Ik ben inmiddels in het team besproken en kom, mede dankzij mijn relatief jonge leeftijd, in aanmerking voor een stamceltransplantatie. Mijn broer heeft aangegeven hier wel aan mee te willen werken (Thks broer!). Hij zal opgeroepen worden voor een gesprek en daarna, na goed bevinden, de onderzoeken ondergaan die nodig zijn om te kijken of hij donor kan zijn. De kans hierop is ongeveer 25%. Als hij geen donor kan zijn dan gaat men zoeken in een Europese donorbank. Het vinden van een donor is een kostbare zaak en ik teken een bevestiging dat ik echt een transplantatie wil. Verder teken ik nog een aantal formulieren waarmee ik toestemming geef tot uitwisselen van gegevens voor oa medisch onderzoek. Er zijn zo weinig mensen met deze ziekte dat ik vind dat je hier aan mee moet werken. We krijgen te horen dat de transplantatie zo’n 3 maanden op zich zal laten wachten. Januari of februari dus. We maken een vervolgafspraak voor over een week. Na afloop van het spreekuur laat ik nog even bloed prikken, en volgende week doen we hetzelfde voor het spreekuur. Daarmee is er met 3 metingen in 4 weken vast te stellen hoe snel mijn Hb. zakt. Ik hoop dan ook dat ik de week daarop een bloedtransfusie krijg om me wat beter te voelen. De grens hiervoor ligt op 5.0. Afgelopen maandag was het 5.1…..
5 gedachten over “Myelofibrose en hoe nu verder?”
Reacties zijn gesloten.
Got some useful info about payday loans click here for more info